«Ένας χρόνος από την αρχή της γενοκτονίας στη Γάζα: Οι ευθύνες και οι φωνές της σιωπής»

«Ένας χρόνος από την αρχή της γενοκτονίας στη Γάζα: Οι ευθύνες και οι φωνές της σιωπής»

Η πρόσφατη εβδομάδα σημειώνει ένα έτος από την έναρξη της γενοκτονίας που διεξάγεται από το Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού, με τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί αδιάφορα και τα κράτη που το υποστηρίζουν να λειτουργούν ως συνενοχοί. Οι συγκεκριμένες ενέργειες του Ισραήλ κατά ενός ολόκληρου πληθυσμού δεν είναι απλώς υλικές, αλλά συνιστούν μια συνεχή ανθρωπιστική κρίση. Στη χώρα μας, στις 7 Οκτωβρίου, παρακολουθήσαμε μια μαζική ροή ειδήσεων, όπου τα ΜΜΕ παρουσίασαν αποκλειστικά την ισραηλινή πλευρά, κάνοντάς την να μοιάζει περισσότερο με θύμα, ενώ παραβλέπουν τις επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις και τη στρατιωτική κατοχή που διενεργείται εδώ και δεκαετίες.

Το προηγούμενο διάστημα, με την ευκαιρία της επετείου αλλά και της πρόσφατης δολοφονίας ισραηλινών πολιτών στη Χάιφα, τίθεται το ερώτημα: Ποιος αποφασίζει ποιες ζωές αξίζουν περισσότερο; Ποιος «παραγγέλνει» την επιλεκτική ευαισθησία από τα ΜΜΕ; Οι φωνές που προσπαθούν να αποδώσουν το θέμα στη σωστή του διάσταση, αναδεικνύοντας τις εγκληματικές ενέργειες του Ισραήλ, περιθωριοποιούνται ολοένα και περισσότερο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη ανάρτηση της Ρένας Δούρου, βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αναφέρθηκε σε μια «σφαγή» 1.139 αμάχων Ισραηλινών από τη Χαμάς, διατυπώνοντας απαιτήσεις για «ειρήνη» και «κατάπαυση του πυρός», προσάπτοντας την ευθύνη στα θύματα αντί στους θύτες.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η επίθεση της Χαμάς ενέτεινε την ήδη υπάρχουσα ένταση στην περιοχή, ωστόσο η ευθύνη για τη γενοκτονία κατεξοχήν ανήκει σε εκείνον που την διαπράττει. Οι φράσεις της κ. Δούρου, που επιχείρησε να εξισώσει τον θύτη με το θύμα, υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια πιο προσεκτική προσέγγιση. Η κυβερνητική στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο Ισραήλ έχει συχνά καταγραφεί ως προκλητική και μεροληπτική, κυρίως λόγω της στρατηγικής συνεργασίας που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως «ιστορική πρωτεύουσα» του Ισραήλ, κάτι που αποτέλεσε σημαντική στροφή στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Παρά τις ενστάσεις και τις κριτικές, η εγκαθίδρυση αυτής της σχέσης συνεχίζεται, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τις δημόσιες τοποθετήσεις και τις δηλώσεις στελεχών που φαίνεται να υποβιβάζουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Το Κόμμα υποστηρίζει «συνεχιζόμενη βία από όλες τις πλευρές», χωρίς να αναγνωρίζει την επικινδυνότητα της ισραηλινής στρατιωτικής πολιτικής.

Αγαπητή κ. Δούρου, οι λέξεις αποκτούν βαρύτητα σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές. Δεν παρακολουθούμε απλώς έναν ακόμη πόλεμο στη Μέση Ανατολή, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της μεταπολεμικής εποχής. Η Ιστορία θα μας ρωτήσει «σε ποια πλευρά ήσουν» και «τι έκανες για να το σταματήσεις». Οι απαντήσεις που θα δοθούν πρέπει να είναι σαφείς και να отражούν την πραγματικότητα.

Πηγή: documentonews.gr