Ανακάλυψη νέου προϊστορικού θηλαστικού αποκαλύπτει περίοδο και οικολογικά χαρακτηριστικά της Κρητιδικής εποχής

Ανακάλυψη νέου προϊστορικού θηλαστικού αποκαλύπτει περίοδο και οικολογικά χαρακτηριστικά της Κρητιδικής εποχής

Συνήθως οι ανακαλύψεις στον τομέα της παλαιοντολογίας σχετίζονται με μεγάλα, προϊστορικά ζώα ή δεινόσαυρους. Ωστόσο, η εύρεση ενός άγνωστου μικρού θηλαστικού, που ονομάστηκε Heleocola piceanus και ζούσε στους «προϊστορικούς βάλτους» της Κρητιδικής περιόδου, έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα.

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS ONE, από μια ομάδα παλαιοντολόγων με επικεφαλής την Τζέιλιν Έμπερλε από το Πανεπιστήμιο Μπόλντερ στο Κολοράντο. Το εύρημα εντοπίστηκε κοντά στην πόλη Ρέιντζλι στο βορειοδυτικό τμήμα του Κολοράντο και περιλάμβανε τρεις γομφίους και ένα κομμάτι οστού από τη γνάθο. Η ανακάλυψη του απολιθώματος έγινε το 2016 από τον παλαιοντολόγο Τζον Φόστερ και το μήκος του εκτιμάται περίπου στα 3 εκατοστά.

Τα απολιθώματα χρονολογούνται πριν από 70-75 εκατομμύρια χρόνια, κατά τη διάρκεια της Κρητιδικής περιόδου, μια εποχή που τη χαρακτήριζε η παρουσία θηλαστικών μικρού μεγέθους, όπως ποντίκια και αρουραίοι. Ωστόσο, ο Heleocola piceanus είχε εκτιμώμενη σωματική μάζα παρόμοια με αυτή ενός σύγχρονου μοσχοπόντικου, γεγονός που τον καθιστά εξαιρετικά μεγάλο σε σύγκριση με άλλα θηλαστικά της εποχής.

Η ανακάλυψη αυτή διαφοροποιεί τις προηγούμενες θεωρίες των παλαιοντολόγων για το μέγεθος των μικρών θηλαστικών της ύστερης Κρητιδικής περιόδου. Η Έμπερλε επισήμανε ότι το Κολοράντο είναι μια περιοχή που προσφέρεται για ανακαλύψεις απολιθωμάτων, αν και τα θηλαστικά από εκείνη την εποχή είναι σπάνια.

Κατά την περίοδο που ζούσε το Heleocola piceanus, η Βόρεια Αμερική ήταν χωρισμένη σε δύο ηπείρους από μια εσωτερική θάλασσα. Ο ανατολικός τομέας του Κολοράντο, όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα, βρισκόταν κάτω από ρηχά νερά, ενώ το δυτικό τμήμα παρέμενε καλυμμένο με υγροβιότοπους και παράκτιες πεδιάδες. Η περιοχή αυτή φαίνεται ότι φιλοξενούσε, εκτός από τον Heleocola, προϊστορικά είδη χελωνών, δεινοσαύρων με ράμφος πάπιας και γιγάντιων κροκοδείλων.

Το όνομα του νέου είδους προέρχεται από τη λατινική λέξη Heleocola, που σημαίνει «κάτοικος των βάλτων». Η ανάλυση των δοντιών του απολιθώματος υποδεικνύει ότι το ζώο πιθανότατα τρέφονταν κυρίως με φυτά και μικρά έντομα.

Πηγή: documentonews.gr