Το Ισραήλ έχει βρεθεί σε μια σειρά στρατιωτικών επιχειρήσεων που εκτείνονται πάνω από τρία μέτωπα: τη Γάζα, τη Δυτική Οχθή και τον Λίβανο. Η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του έδωσε την ευκαιρία να επιτεθεί μαζικά στη Γάζα, γεγονός που άνοιξε δρόμο για την προώθηση της ατζέντας του Νετανιάχου. Σε δημόσιες δηλώσεις του, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ανέφερε πως «η απάντησή μας θα αλλάξει τη Μέση Ανατολή», καθορίζοντας έτσι μια προγραμματισμένη στρατηγική που κρατάει συμπαγή τον στρατογενή σχεδιασμό της χώρας του.
Αναφορικά με τις ανθρώπινες συνέπειες αυτής της στρατηγικής, είναι θλιβερό το γεγονός ότι μόνο στη Γάζα έχουν καταγραφεί περίπου 42.000 θάνατοι μέσα σε ένα χρόνο, ενώ και στη Δυτική Οχθή οι αριθμοί δεν είναι λιγότερο ανησυχητικοί, με 700 θανάτους. Οι επιπτώσεις πλήττουν κυρίως τους αμάχους, δεδομένου ότι οι αποδεσμευμένες στρατιωτικές δυνάμεις κατατάσσονται στις υψηλότερες τιμές, με πάνω από 360.000 εφέδρους να έχουν κινητοποιηθεί.
Η ισραηλινή εκστρατεία δεν περιορίζεται μόνο στο Ιράν και τις οργανώσεις που υποστηρίζει. Στην Υεμένη, στη Συρία και πέρα από τη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ προβαίνει σε στοχευμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις, κλιμακώνοντας τη σύγκρουση με αποτέλεσμα να ενισχυθεί ο αριθμός των μετώπων. Πολλοί αναλυτές αναγνωρίζουν ότι η ακροδεξιά κυβέρνηση του Νετανιάχου προσπαθεί να διαλύσει τη «σταθερότητα της αντίστασης» και να μειώσει την επιρροή της Τεχεράνης στην περιοχή.
Ωστόσο, η κατάσταση στην περιοχή είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε οι γεωπολιτικές ισορροπίες να μεταβάλλονται συνεχώς. Ο Νετανιάχου εκμεταλλεύεται την υποστήριξη των ΗΠΑ και την επιχείρηση εναντίον του Ιράν για να προχωρήσει το σχέδιό του, παρότι οι τελευταίες προεδρικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ και η διεθνής κοινότητα ασκούν πιέσεις για αποκλιμάκωση. Η ικανότητα του Ισραήλ να σφυρηλατεί τη στρατηγική του βασίζεται στην τεχνολογία και τις πληροφορίες που διαθέτει, επιτρέποντας στη χώρα να αποτελεί κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή.
Διαρκώς οι εξελίξεις δείχνουν αν η κατάσταση θα οδηγήσει σε μια εκτεταμένη περιφερειακή σύγκρουση υπό την καθοδήγηση της ισραηλινής κυβέρνησης. Η στρατηγική που ακολουθεί ο Νετανιάχου, σε συνδυασμό με την κλιμακούμενη εχθρότητα κατά των σιιτικών οργανώσεων, εγείρει ανησυχίες για το μέλλον της περιοχής και για τις επιπτώσεις στους αμάχους. Οι ισχυρισμοί του ότι οι εχθροπραξίες σε έξι ή περισσότερα μέτωπα είναι αναγκαίοι υπενθυμίζουν την επικινδυνότητα που προκύπτει από την τρέχουσα πολιτική του Ισραήλ.
Πηγή: documentonews.gr
