Η Μεγάλη Τρίτη είναι αφιερωμένη στην προνοητικότητα και την εγρήγορση, με την παραβολή των δέκα παρθένων και το υπέροχης ποιητικής ομορφιάς τροπάριο της Κασσιανής: Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σύμφωνα με το τηρούμενο Μηναίο ή Μηνολόγιο, η Μεγάλη Τρίτη είναι αφιερωμένη αφενός στη μνεία του ιερού ευαγγελίου που αναφέρεται στη δριμύτατη καταγγελία του Ιησού κατά των θρησκευτικών αρχηγών του Ισραήλ, των Γραμματέων και των Φαρισαίων, και αφετέρου στην παραβολή των δέκα παρθένων.
Στον Όρθρο διαβάζεται από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (22, 15- 23, 39) η καταδίκη των Φαρισαίων. Στην Ακολουθία συνεχίζεται η ανάγνωση από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου όπου γίνεται λόγος για το Τέλος. Γι’ αυτό μιλούν και οι δύο παραβολές της ημέρας. Η πρώτη είναι η παραβολή των δέκα παρθένων. «Πέντε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι» και είχαν πάρει μαζί με τα λυχνάρια τους και αρκετό λάδι, «πέντε ήσαν μωραί», τα λυχνάρια τους έσβησαν και δεν έγιναν δεκτές στο γαμήλιο δείπνο.
Τι αναφέρει η παραβολή των δέκα παρθένων
Πέντε φρόνιμες και πέντε μωρές παρθένες περιμένουν το Νυμφίο (γαμπρό) να έλθει να παραλάβει τη νύφη. Οι φρόνιμες, που είχαν προνοήσει φρόντισαν να πάρουν μαζί τους λάδι ώστε να έχουν για να φωτίζουν τα λυχνάρια τους. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τις μωρές, οι οποίες λόγω της αργοπορίας του Νυμφίου αποκοιμήθηκαν. Έτσι όταν ακούγεται η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», ψάχνουν να βρουν λάδι για να ανάψουν τα σβησμένα λυχνάρια τους, με αποτέλεσμα να μένουν «εκτός νυμφώνος».
Η παραβολή των ταλάντων
Εκτός όμως από την παραβολή των Δέκα Παρθένων στις Ορθόδοξες Εκκλησίες μνημονεύεται σήμερα και η παραβολή των ταλάντων.
Σύμφωνα με αυτή, ο Κύριος θέλει να μας παρουσιάσει τα δώρα και τα χαρίσματα, που ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο. Ο καθένας, πρέπει να καλλιεργήσει και να αναδείξει τα χαρίσματα του. Δηλαδή, να προσφέρει με πολλή αγάπη τις υπηρεσίες του στους συνανθρώπους του. Έτσι θα είναι έτοιμος να υποδεχτεί στην καρδιά του την αγάπη.
Το βράδυ ψάλλεται ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης όπου είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47) που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο, και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο, ενώ ψάλλεται ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή τροπάρια της θρησκευτικής υμνολογίας, το τροπάριο της Κασσιανής.
Μια αμαρτωλή γυναίκα πλησίασε τον Κύριο γονάτισε μπροστά του. Κλαίγοντας άλειψε με μύρο τα πόδια του και έλαβε από το Θεό συγχώρεση για τις αμαρτίες της. Ο σπαραγμός της έχει δύναμη διαχρονική.
Η Κασσιανή ήταν η μεγαλύτερη βυζαντινή ποιήτρια. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος θαμπώθηκε από την ομορφιά της πριν της δώσει όμως το χρυσό μήλο και την επιλέξει για σύζυγο του ήθελε να δοκιμάσει την ευφυΐα της.
Της είπε ότι από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα υπονοώντας την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα για να λάβει την απάντηση ότι από τη γυναίκα όμως πηγάζουν τα καλύτερα και τα ευγενέστερα, υπονοώντας φυσικά την Παναγία.
Η αποστομωτική απάντηση θύμωσε τον αυτοκράτορα και επέλεξε για γυναίκα του τη σεμνή Θεοδώρα. Η Κασσιανή έγινε μοναχή και αφιερώθηκε στη λατρεία του Θεού. Οι ποιητικοί της μαρτυρούν ότι η αγάπη προς τον Χριστό απελευθερώνει γνήσια τον άνθρωπο.
Πηγή: pierianews.gr
